Pronađen izgubljeni dokumentarac o životu u brazilskom Amazonu posle 100 godina

BRAZILIJA - Davno izgubljeni dokumentarni film "Amazon: Najduža reka na svetu", opisan kao „sveti gral brazilskog nemog filma“ ponovo je otkriven skoro vek nakon što je nestao.

Dokumentarac je ukraden od režisera Silvina Santosa, ubrzo nakon što je snimljen 1918. godine, a nešto više od decenije kasnije, potpuno je nestao.

Film se ponovo pojavio ranije ove godine u češkoj arhivi, a identifikovali su ga stručnjaci iz Italije i Brazila, prenosi Gardijan.

„To je u suštini čudo. Nismo imali ni najmanju nadu da će ovo delo jednog dana biti pronađeno“, rekao je Savio Stoko, brazilski filmski stručnjak, koji je potvrdio otkriće.

Santos, režiser rođen u Portugaliji, koji je većinu svog života proveo u Amazonu, bio je jedan od glavnih stvaralaca brazilske kinematografije ranog 20. veka.

Najviše ga pamte po dokumentarcu iz 1922. "U zemlji Amazonki", piše Gardijan.

Film "Amazon: Najduža reka na svetu" iz 1918. smatra se retkim draguljem brazilske kinematografije zbog svoje dužine, teme i kvaliteta kompozicije.

Sa fascinantnim snimcima raznolikih pejzaža i stanovnika Amazonske šume, uključujući neke od najranijih poznatih pokretnih slika domorodačkog naroda Vitoto, dugometražni film „meša različite dimenzije dokumentarnog žanra u veoma prijatan narativ za gledaoca“, objašnjava Stoko, profesor vizuelnih umetnosti na saveznom univerzitetu Para u Belemu.

Santos vodi svoju publiku na detaljno putovanje kroz Amazon, naizmenično snimajući krupne kadrove kajmana, jaguara i tropske flore sa snimcima domorodačkih rituala.

Izgubljeni dokumentarac je stekao mitski status u Brazilu sa pričom o svom nestanku, koju je Santos zabeležio u neobjavljenim memoarima napisanim neposredno pre njegove smrti 1969. godine, navodi Gardijan.

Sniman tokom tri godine u peruanskom i brazilskom Amazonu, film je nestao pre nego što je mogao da bude prikazan u Brazilu, zbog čega je produkcijska kompanija sa sedištem u Manausu bankrotirala.

Negativ je ukrao Santosov saradnik, Propersio de Melo Saraiva, koji je pregovarao o međunarodnoj prodaji dokumentarca.

Dokumentarac je nekoliko godina kružio u Evropi, ali do 1931. filmu se izgubio svaki trag.

Međutim, kopija filma preživela je u Filmskom arhivu u Pragu, gde je bio pogrešno katalogizovan kao američka produkcija oko 1925. godine.

Sumnjajući u njegovu etiketu, kustos je ranije poslao kopiju Džeju Vajsbergu, specijalisti za nemu kinematografiju i direktoru italijanskog festivala nemog filma ''Pordenone'', gde će dokumentarni film biti prikazan ove nedelje.

Dalje prikazivanje planirano je kasnije ove godine u Češkoj Republici i Brazilu.