Fizičar Džon Elis održao predavanje u Beogradu

BEOGRAD - Profesor Kraljevskog koledža (Kings College) u Londonu fizičar Džon Elis (John Ellis) održao je danas javno predavanje "Od malih prasaka do Velikog praska" (From Little Bangs to the Big Bang) u Beogradu.

Elisovo predavanje o fizici čestica održano je u ispunjenom atrijumu Narodnog muzeja Srbije, kao prateći događaj naučne LHCP (Large Hadron Collider Physics) konferencije, koja od 22. do 26. maja okuplja 400 fizičara iz celog sveta, u organizaciji Instituta za fiziku i Fizičkog fakulteta iz Beograda.

Pozdravljajući prisutne, direktor Instituta Aleksandar Bogojević je istakao da je Elis naučnik "impresivnog opusa", i dugogodišnji saradnik u CERN-u, gde je "kumovao dolasku većeg broja zemalja, među njima i naše zemlje, na čemu smo mu zahvalni".

U svom predavanju Elis je, između ostalog, podsetio da je akcelerator u CERN-u, LHC (Large Hadron Collider, Veliki sudarač hadrona) najmoćniji mikroskop kojim istražujemo najsitnije čestice, ali je istovremeno i moćan teleskop koji odgoneta poreklo univerzuma.

Prema njegovim rečima, da bismo razumeli kako je došlo do Velikog praska i kuda dalje u širenju ide svemir, potrebno je da kreiramo takozvane male praskove pomoću instrumenata kao što je LHC.

"Otkriće Higsovog bozona, takozvane Božje čestice, nije bio kraj moderne fizike, nego početak brojnih istraživanja za mnoga nerešena pitanja kao što su tamna materija, odnos antimaterije i materije, poreklo gravitacije i druga", naveo je Elis.

Stručnjak iz Londona je dodao da su "ovakvi projekti plod velike međunarodne saradnje među fizičarima iz celog sveta, a važan doprinos daje i dragocena grupa fizičara iz Srbije."

Elis je objasnio šta je Standardni model čestica, odnosno model koji opisuje od čega je načinjena sva materija u prirodi.

Ovaj model koji je osmišljen još 1960-tih godina, potvrđen je brojnim eksperimentima u CERN-u. Higson bozon je poslednji deo slagalice u Standardnom modelu, što je čestica koja obezbeđuje da materija ima masu.

Postojanje Higsovog bozona prvi put je potvrđeno eksperimentima koji su izvedeni na LHC 2012. godine.