Vladimir Božović prisustvovao parastosu povodom 89 godina od Pupinove smrti

NJUJORK - Generalni konzul Srbije u Njujorku Vladimir Božović prisustvovao je na groblju ''Vudlon'' u Bronksu parastosu povodom 89. godišnjice smrti srpskog naučnika Mihajla Idvorskog Pupina.

Povodom 89. godišnjice smrti Pupina održan je parastos koji su služili njujorški parohijski sveštenici Srpske pravoslavne crkve, u prisustvu brojnih članova srpske zajednice, kao i osoblja Generalnog konzulata Srbije u Njujorku, prevođenim konzulom Božovićem.

Božović je naglasio je da je lik i delo Mihajla Pupina neraskidivo obeležje epohe u kojoj je živeo i da se danas sećamo njegovog nasleđa kojim je zadužio čovečanstvo, SAD i Srbiju, saopšteno je iz Generalnog konzulata Srbije u Njujorku.

Podsetio je da je Mihajlo Pupin, rođen 1858. godine u Idvoru, u današnjem Južnobanatskom okrugu, deleći, kako je rekao, ''teške okolnosti odrastanja svojih savremenika i izazovnog istorijskog konteksta stasavanja ličnosti''.

I pored toga, kako je naglasio Božović, Pupin je u svemu pronalazio razlog za radost, ljubav i odanost prema svom narodu i zemlji.

Božović je posebno istakao da je Pupin bio svetski naučnik vanvremenskih postignuća, ali prioritetno i po Pupinovoj sopstvenoj listi prioriteta, on je bio i ponosni Srbin, odan svojoj otadžbini i svom narodu.

Naglasio je da u istoriji Srbije i srpskog naroda Pupin blista kroz vreme kao oličenje patriotizma.

U svom govoru Božović je, kako se dodaje u saopštenju, akcentovao odlučujuću ulogu Mihajla Idvorskog Pupina koji je kao srpski počasni konzul odlučujuće uticao ugledom sopstvene ličnosti u istorijski presudnoj diplomatskoj intervenciji prema ličnom prijatelju, predsedniku SAD Vudro Vilsonu, tokom Pariske mirovne konferencije, po okončanju Prvog svetskog rata.

U ovom kontekstu podsetio je na Pupinov doprinos teritorijalnim dobicima za Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca, kao i proglašenju Dana molitve za srpski narod, kada je na Vidovdan 1918. godine podignuta srpska zastava iznad Bele kuće.

Božović je u ime Srbije i svoje lično ime, uz duboki naklon senima Mihaila Idvorskog Pupina, iskazao zahvalnost za sve što je srpski uvaženi i svetski potvrđeni naučnik i rodoljub, a pre svega verujući čovek hrišćanskih čovekoljubivih načela, vođen nezaustavljivom željom i nemerljivim delima učinio za Srbiju i njen narod.

Mihajlo Pupin je umro 12. marta 1935. godine u Njujorku i sahranjen je na groblju ''Vudlon''.