Branka Veselinović - Glumica koja je ostvarila sve svoje ambicije

BEOGRAD - Glumica Branka Veselinović, koja je danas preminula u 105. godini, bila je svestrana ličnost, kao nagrađivana umetnica, istaknuta dobrotvorka i poliglotkinja.

Rođena kao Branka Ćosić studirala je glumu u Narodnom pozorištu u Beogradu od 1936. godine, a od 1938. do 1940. je igrala u Narodnom pozorištu Dunavske banovine, kasnijem Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.

U Beogradu je glumila u Umetničkom pozorištu od 1940. do 1942, a posle Drugog svetskog rata u Narodnom pozorištu od 1944. do 1947. godine, da bi 1948. igrala u prvoj predstavi novoosnovanog Jugoslovenskog dramskog pozorišta (JDP) "Kralj Betajnove" 1948. godine.

U matičnom JDP-u je igrala do 1978. u preko 40 uloga, a za Ginu u Nušićevoj "Ožalošćenoj porodici“ dobila "Sterijinu nagradu“ 1964. godine.

Proslavljajući svoj 100. rođendan, Veselinović je na svečanosti u JDP-u bila rekla da je tu srela ljubav svog života glumca Mlađu Veselinovića (1915-2012), i "upoznala divne umetnike i kolege, ostvarila svoje profesionalne ambicije".

"Samo život u humanizmu, dobroti, u želji da pomažeš vredi“, poručila je tada glumica.

Bila je dobitnica Ordena rada sa zlatnim vencem, Nušićeve nagrade za životno delo, Sterijine nagrade, Vukove nagrade, Nagrade Mali princ za životno delo Međunarodog festivala pozorišta drugih.

Veselinović je bila počasni stanovnik Novog Sada, Beograda i Dečjeg sela, članica Diplomatskog hora žena i dopisni član Srpske razvojne akademije, a od 1980. ambasador UNICEF-a.

Sa suprugom je osnovala Fond Branke i Mlađe Veselinović za pomoć invalidnoj deci, a u poznoj starosti je obilazila Domove za nezbrinutu decu, Domove za stara lica i invalide gde bi recitovala stihove i izvodila monologe.

Zahvaljujući njoj i njenom suprugu od 2012. godine dodeljuje se Nagrada „Branka i Mlađa Veselinović“, čiji su dosadašnji dobitnici Nebojša Glogovac, Aleksandra Janković, Vojin Ćetković, Nataša Tapušković, Jelisaveta Sablić i Nenad Jezdić.

Veselinović je bila i vatrogasac, pisala je pesme, slikala i izvodila predstave sa lutkama koje je sama pravila, a kao poliglotkinja je govorila engleski, ruski, nemački, francuski, češki, mađarski i italijanski jezik.